مجله شماره 37 - National Geographic

معرفی محصول

مجله شماره 37 نشنال جئوگرافیک

روی جلد:

درمان التهاب، ویژه نامه تغییرات آب و هوایی، عکسی از رابرت سیمون، رصدخانه‌ی زمین ناسا/DOD/NOAA

توضیحات:

• از حصول توافقات جهانی تا ساخت خانه‌های کوچک، راه‌کارهای مبارزه با گرمایش زمین بسیار زیاد هستند.
•  اگر کشور آلمان قادر به کنار زدن سوخت‌های فسیلی باشد، شاید، فقط شاید، کشورهای دیگر نیز این توانایی را داشته باشند.
•  یک شخص معتقد است که آمریکا قادر است به استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر روی بیاورد. آیا رویای او به تحقق خواهد پیوست؟
•  انرژی خورشیدی در کشورهایی که هم چنان از داشتن نیروی برق محروم هستند، جای بس امیدواری است.
•  دمای بیشتر، اقلیم وخیم‌تر، آب‌های گرم تر. باید قبول کنیم، شرایط در حال بدتر شدن است، و ما باید خودمان را با این شرایط وقف دهیم.
• سفره‌های یخی در گرینلند در حال نابودی است، و همراه با آن سنت‌های شکارچیان مقیم روستاهای کوچک نیز در حال نابودی است.
• با افزایش سطح دریاها، ساکنان جزایر کریباتی واقع در اقیانوس آرام، برای حفظ سنت‌های خود در حال مبارزه هستند.
• زمین گرم تر جان تمام جان‌داران جهان را به مخاطره می‌اندازد. کدام موجودات دوام می‌آورند؟
• به راستی کره‌ی زمین به ماکزیمم حد توان خود رسیده است. سنسورهای مدرن به محققان کمک می‌کند تا نشانه‌های حیاتی زمین را رصد کنند.

مقالات اصلی:

• راهنمای بقا ۱
• تمایل به ایجاد تغییر
• راه‌کاری برای خنثی کردن اثر کربن در آمریکا
• نیرو برای مردم
• راهنمای بقا ۲
• ذوب شدن
• خلاف جریان آب
• کدام موجودات دوام می‌آورند؟
• نبض زمین

معرفی برند

در روز ۱۳ ژانویه‌ی ۱۸۸۸، سی و سه ماجراجو در واشنگتن دی ‌سی برای بررسی فوائد تاسیس یک انجمن برای توسعه‌ی علم جغرافیا و چاپ نتایج حاصله از این پژوهش‌ ها گرد هم آمدند. این ماجراجویان متشکل بودند از جغرافی‌دانان، سیاحان، فرمانده‌هان ارتش، حقوق‌دانان، هواشناسان، نقشه‌کش‌ها، طبیعت‌شناسان، بانک‌دارها، معلمان، زیست‌شناسان، مهندسان و مخترعین. پرچم‌دار اصلی این حرکت و تشکیلات، گاردینر گریین هابارد (Gar-diner Green hubbard) حقوقدان و انسان نیک‌اندیشی بود که به داماد خود الکساندر گراهام بل کمک کرد تا اولین شرکت مخابرات در دنیا را تاسیس کند. آقای هابارد بعدها به عنوان اولین رئیس این انجمن برگزیده شد.

انجمن اولین نسخه مجله‌ی نشنال جئوگرافیک را در اکتبر سال ۱۸۸۸ به چاپ رسانید. که یک مجله‌ی نازک‌ و فوق تخصصی با جلدی آجری رنگ و کسل کننده‌ و تیراژ ۲۰۰ نسخه بود. در نسخه‌ی اول «کولاک مهیب» به چاپ رسید، یک مقاله اختصاصی و مورد علاقه ‌ی هواشناسان که کولاک را به‌طور دقیقی تشریح کرده بود. در ژانویه‌ی ۱۸۹۶ این نشریه نامنظم به یک ماهنامه مبدل گردید. هیات مدیره‌ی انجمن با امید به اینکه تبلیغات بتواند به تیراژ کم این ماهنامه کمکی برساند تصمیم گرفتند این ماهنامه را از طریق تمامی دکه‌های روزنامه فروشی و به ارزش ۲۵ سنت آمریکا به فروش برسانند.

گاردینر گریین در سال ۱۸۹۷ چشم از دنیا فروبست و داماد او الکساندر گراهام بل ریاست انجمن را در ژانویه‌ی ۱۹۸۷ بر عهده گرفت. او تمام سعی، توانایی و هوش خود را در راستای بهتر کردن کیفیت مطالب مجله بکار برد. او دو تصمیم اساسی گرفت که عمیقا آینده انجمن را متحول کرد. اول تمرکز در آمد انجمن از طریق بالا بردن تیراژ و فروش نسخه بیشتر از دکه‌ها را با پذیرش عضوهای دائمی که پایبند و معتقد به تحقیقات انجمن بودند جایگزین کرد. تصمیم دوم و کلیدی بعدی بل استخدام یک مرد جوان ۲۳ ساله  به نام گیلبرت اچ. گراسونر بود که راه‌کارهایی نوین برای متحول و به روز کردن مجله از یک نشریه خشک و بی ‌هویت به یک مجله خواندنی و جذاب که برای همیشه در اذهان باقی می‌ماند را ارائه داد.

در طی یک سال گراسونر موفق شد تیراژ مجله را از ۱۰۰۰ نسخه به ۲۰۰۰ نسخه برساند، و شروع به چاپ مطالبی عمومی کرد که همگان به آن علاقه داشتند. ابتکار و کارائی او وقتی روشن شد که در ژانویه‌ی ۱۹۰۵ تصمیم به چاپ ۱۱ صفحه تمام عکس از لهاسا یک شهر مرموز در تبت گرفت. این پیشنهاد گیلبرت اچ. گراسونر به انجمن نشنال جئوگرافیک و مجله بی‌قیاس است. در سال ۱۹۵۴ او از سمت خود استعفا داد تا مدیریت شورای انجمن را برعهده بگیرد. پسر او، ملویل بل گراسونر، ویراستار مجله شد و در طی ده سال تعداد عضوهای آن را از ۲.۱۷۵.۰۰۰ به ۵.۵۰۰.۰۰ رسانید.

طراحی صفحات خاص و معرفی عکس‌های رنگی باعث شد که این مجله یکی از پیشگامان اصلی و اولی در گزارش و خبرهای تصویری باشد. این نشریه اولین مجله‌ای بود که عکس شب از زندگی شبانه حیوانات را به چاپ رسانید. اولین نشریه که عکس‌ های تمام رنگی زیر آبی (حیات داخل اقیانوس‌ها) را به چاپ رسانید. اولین ماهنامه که عکس‌های مندرج در آن همگی رنگی بودند. اولین ماهنامه ‌ای که یک هولوگراف روی جلد آن به چاپ رسید. در سال ۱۹۵۹ نشریه چاپ منظم عکس ‌های رنگی برروی جلد را متداول کرد. از زمان آغاز آن توسط یک گروه محترم از مردان در باشگاه کیهان (Cosmos Club) انجمن نشنال جئوگرافیک تبدیل به یک سازمان و نهاد اجرائی جهانی شد. تا به امروز بیش از ۸ میلیون عضو دائمی دارد که ۲۰٪ آن را خوانندگان زبان‌های خارجی تشکیل می‌دهند.