دوربین دو چشمی ضد آب National Geographic مدل 8x42 Binoculars

معرفی دوربین دو چشمی ضد آب National Geographic 8x4 Binoculars

دوربین دو چشمی ضد آب National Geographic مدل 8x42 Binoculars، یک دوربین حرفه‌ای است که می‌تواند لذت گشت‌وگذار در طبیعت را دوچندان کند. این سبک دوربین‌ها که معمولا به نام دوربین شکاری شناخته می‌شوند از قدرت بزرگ‌نمایی بالایی برخوردار هستند و وجود آن‌ها در میان ابزار طبیعت‌گردی می‌تواند تجربه‌های آفرودی شما را لذت‌بخش‌تر کند.

این محصول با قدرت بالای جمع‌آوری نور و با دیپوتر 2± از تمرکز بسیاری برخوردار بوده و در هوای گرگ‌و‌میش نیز قابل استفاده می‌باشد. قدرت بزرگ‌نمایی یک شاخصه مهم در این قبیل دوربین‌ها می‌باشد؛ محصول پیش‌رو به یک سیستم زوم پیچی مرکزی مجهز است و با درجه بزرگ‌نمایی 8 برابر به شما اجازه می‌دهد تا دور دست‌ها را با وضوح بالا تماشا کنید.

بدنه دوربین نشنال جئوگرافیک 8x42 از جنس پلاستیک مستحکم بوده که با یک زره لاستیکی، مقاومت آن افزایش یافته است و در آخر درپوش‌های محافظ گرد‌ و غبار کمک می‌کند لنز آن دیرتر به نظافت نیاز داشته باشد. علاوه‌بر آن ویژگی مهم دیگری که در آن موجود است ضدآب بودن می‌باشد که موجب می‌شود بابت گذشتن از رودخانه و یا تنگه‌ها و آبگیرهای عمیق نگرانی بابت به همراه داشتن این دوربین نداشته باشید.

سیستم اوپتیکال این محصول Roof بوده، به این معنا که نور ورودی و خروجی از یک راستا عبور می‌کند، البته با دیافراگم 42 میلی‌متری و تکنولوژی پیشرفته از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شده، همچنین کنتراست نور به شکل قابل توجهی افزایش یافته تا دید مناسبی در حالات مختلف تابش خورشید به شما بدهد. این محصول با منشوری از جنس BaK-4 میدان دیدی معادل 6.29 درجه را ارائه می‌کند و فضایی به وسعت 109 در 1000متر را به نمایش می‌گذارد.

ویژگی‌های بارز دوربین National Geographic 8x4 Binoculars:

• ضد آب
• دیوپتر 2±
• جنس منشور BaK-4
• دیافراگم 42 میلی‌متری
• سیستم اوپتیکال Roof
• جنس بدنه پلاستیک با زره لاستیکی
• دارای دو درپوش برای مقابله با گرد و غبار
• دارای سیستم زوم مرکزی با بزرگ‌نمایی 8 درجه
• میدان دید 6.29 درجه و فضایی به وسعت 109 در 1000 متر

معرفی برند

در روز ۱۳ ژانویه‌ی ۱۸۸۸، سی و سه ماجراجو در واشنگتن دی ‌سی برای بررسی فوائد تاسیس یک انجمن برای توسعه‌ی علم جغرافیا و چاپ نتایج حاصله از این پژوهش‌ ها گرد هم آمدند. این ماجراجویان متشکل بودند از جغرافی‌دانان، سیاحان، فرمانده‌هان ارتش، حقوق‌دانان، هواشناسان، نقشه‌کش‌ها، طبیعت‌شناسان، بانک‌دارها، معلمان، زیست‌شناسان، مهندسان و مخترعین. پرچم‌دار اصلی این حرکت و تشکیلات، گاردینر گریین هابارد (Gar-diner Green hubbard) حقوقدان و انسان نیک‌اندیشی بود که به داماد خود الکساندر گراهام بل کمک کرد تا اولین شرکت مخابرات در دنیا را تاسیس کند. آقای هابارد بعدها به عنوان اولین رئیس این انجمن برگزیده شد.

انجمن اولین نسخه مجله‌ی نشنال جئوگرافیک را در اکتبر سال ۱۸۸۸ به چاپ رسانید. که یک مجله‌ی نازک‌ و فوق تخصصی با جلدی آجری رنگ و کسل کننده‌ و تیراژ ۲۰۰ نسخه بود. در نسخه‌ی اول «کولاک مهیب» به چاپ رسید، یک مقاله اختصاصی و مورد علاقه ‌ی هواشناسان که کولاک را به‌طور دقیقی تشریح کرده بود. در ژانویه‌ی ۱۸۹۶ این نشریه نامنظم به یک ماهنامه مبدل گردید. هیات مدیره‌ی انجمن با امید به اینکه تبلیغات بتواند به تیراژ کم این ماهنامه کمکی برساند تصمیم گرفتند این ماهنامه را از طریق تمامی دکه‌های روزنامه فروشی و به ارزش ۲۵ سنت آمریکا به فروش برسانند.

گاردینر گریین در سال ۱۸۹۷ چشم از دنیا فروبست و داماد او الکساندر گراهام بل ریاست انجمن را در ژانویه‌ی ۱۹۸۷ بر عهده گرفت. او تمام سعی، توانایی و هوش خود را در راستای بهتر کردن کیفیت مطالب مجله بکار برد. او دو تصمیم اساسی گرفت که عمیقا آینده انجمن را متحول کرد. اول تمرکز در آمد انجمن از طریق بالا بردن تیراژ و فروش نسخه بیشتر از دکه‌ها را با پذیرش عضوهای دائمی که پایبند و معتقد به تحقیقات انجمن بودند جایگزین کرد. تصمیم دوم و کلیدی بعدی بل استخدام یک مرد جوان ۲۳ ساله  به نام گیلبرت اچ. گراسونر بود که راه‌کارهایی نوین برای متحول و به روز کردن مجله از یک نشریه خشک و بی ‌هویت به یک مجله خواندنی و جذاب که برای همیشه در اذهان باقی می‌ماند را ارائه داد.

در طی یک سال گراسونر موفق شد تیراژ مجله را از ۱۰۰۰ نسخه به ۲۰۰۰ نسخه برساند، و شروع به چاپ مطالبی عمومی کرد که همگان به آن علاقه داشتند. ابتکار و کارائی او وقتی روشن شد که در ژانویه‌ی ۱۹۰۵ تصمیم به چاپ ۱۱ صفحه تمام عکس از لهاسا یک شهر مرموز در تبت گرفت. این پیشنهاد گیلبرت اچ. گراسونر به انجمن نشنال جئوگرافیک و مجله بی‌قیاس است. در سال ۱۹۵۴ او از سمت خود استعفا داد تا مدیریت شورای انجمن را برعهده بگیرد. پسر او، ملویل بل گراسونر، ویراستار مجله شد و در طی ده سال تعداد عضوهای آن را از ۲.۱۷۵.۰۰۰ به ۵.۵۰۰.۰۰ رسانید.

طراحی صفحات خاص و معرفی عکس‌های رنگی باعث شد که این مجله یکی از پیشگامان اصلی و اولی در گزارش و خبرهای تصویری باشد. این نشریه اولین مجله‌ای بود که عکس شب از زندگی شبانه حیوانات را به چاپ رسانید. اولین نشریه که عکس‌ های تمام رنگی زیر آبی (حیات داخل اقیانوس‌ها) را به چاپ رسانید. اولین ماهنامه که عکس‌های مندرج در آن همگی رنگی بودند. اولین ماهنامه ‌ای که یک هولوگراف روی جلد آن به چاپ رسید. در سال ۱۹۵۹ نشریه چاپ منظم عکس ‌های رنگی برروی جلد را متداول کرد. از زمان آغاز آن توسط یک گروه محترم از مردان در باشگاه کیهان (Cosmos Club) انجمن نشنال جئوگرافیک تبدیل به یک سازمان و نهاد اجرائی جهانی شد. تا به امروز بیش از ۸ میلیون عضو دائمی دارد که ۲۰٪ آن را خوانندگان زبان‌های خارجی تشکیل می‌دهند.

وبسایت رسمی محصول